Bartosz Truszczyński i Marek Rutkowski – Albania, Kosowo, Czarnogóra

Wyższe od Tatr są najwyższym pasmem Bałkanów. Jednak zdziwiłby się ten, kto spodziewa się tam ruchu turystycznego podobnego do tego w Alpach czy Tatrach. Krwawa historia najnowsza i wrogość poszczególnych narodów bałkańskich oraz niepewna sytuacja polityczna sąsiednich krajów, których granica przebiega właśnie tamtędy, długo nie zachęcały do odwiedzin w tym miejscu. Tak więc są to góry, w których trudno nawet nocować w schronisku. Ba! Można przez cały dzień nie spotkać żadnego turysty. Cywilizacja nie odmieniła jeszcze zupełnie nielicznych wysoko położonych osad i wiosek. Podstawowym źródłem transportu wciąż są muły, osły i konie. Do wielu wsi nie dociera nawet asfalt. A wszystko otoczone pięknymi szczytami w górach, w których każda dolina wygląda zupełnie inaczej. Piękne, niezadadeptane trasy, dzika przyroda, wszechobecne krowy oraz… przemytnicy, którz wciąż coś przewożą ze strony albańskiej na czarnogórską i odwrotnie. W tych warunkach spędziliśmy ponad tydzień nocując „gdzie się da” i zaznając tego jak biedni ludzie potrafią być życzliwi.
Ale po górach nie tylko można chodzić. Można też płynąć kajakiem po jednej z czarnogórskich rzek. Zaś po drodze na miejsce jeszcze była Tara – rzeka, z trzecim co do głębokości kanionem na świecie (i najgłębszym w Europie), słynny Durmitor, serbskie monastyry oraz doświadczone wojną Sarajewo.

Zapraszamy na opowieść o wyprawie na Bałkany sprzed kilku miesięcy. Uczestnicy wyprawy: Łukasz Tomczyk, Bartosz Truszczyński, Marek Rutkowski i Andrzej Sobolewski