Sebastian Hennig i Wojtek Malicha – Aventura przygoda

Sebastian i Wojtek, przebywszy ocean, zwiedzili Meksyk, Belize, Salwador, Ekwador, Peru oraz inne kraje, aż dotarli do Brazylii. Na jedzenie i noclegi zarabiali, robiąc zdjęcia polaroidem, a za gościnę dziękowali pysznymi daniami, w których przyrządzaniu mistrzem jest Sebastian. W pewnym momencie ich ścieżki skrzyżowały się z krokodylem i lokalną mafią, a z takich opałów niełatwo jest wybrnąć… Aventura to opowieść dwójki młodych podróżników o byciu w drodze, odkrywaniu świata oraz samych siebie. Po powrocie na bazie wspomnień powstała książka „Aventura”: Wyobraź sobie, że wsiadasz do samolotu i lądujesz w środkowej Ameryce. Masz przy sobie 100 dolarów, pod pachą aparat Polaroid, a u boku serdecznego przyjaciela. Głowa wypełniona jest wieloma pomysłami, do przodu pcha Cię chęć przeżycia wielkiej przygody i nie ogranicza Cię czas. Wydaje Ci się to nierealnym marzeniem? My pokazaliśmy, że marzenia trzeba spełniać! Podróż do Ameryki Środkowej i Południowej to 150 dni wspaniałych przygód, ponad 17 tysięcy przejechanych kilometrów różnymi środkami transportu, 12 zdobytych państw, a przede wszystkim niezliczona liczba wyjątkowych wspomnień i poznanych wspaniałych ludzi. Aventura to także opowieść o prawdziwej przyjaźni. Choć początek w rzeczywistości wydawał się piękniejszy niż mogliśmy sobie wyobrazić w naszych marzeniach, to nie zawsze była niedziela. Po wyjściu z lotniska w Meksyku nie wyciągnęliśmy dobrze kciuków, a już zatrzymał się obok nas pierwszy samochód z propozycją transportu na plażę. Nie zdążyliśmy się na miejscu jeszcze rozłożyć, a u naszego boku pojawił się Polak oferujący nocleg u siebie w domu. Nie zawsze jednak było tak pięknie. Czasami nockę trzeba było spędzić na plaży lub stacji benzynowej, a kiedy indziej przeżyć kilka dni na samych bananach. W Ameryce Środkowej odwiedziliśmy wszystkie państwa tej części kontynentu. W Belize spaliśmy u wiceburmistrza miasta, a na wyspach San Pedro u polskiego misjonarza. W Gwatemali zobaczyliśmy największe zachowane pasmo piramid Majów, a w Salwadorze przechodziliśmy przez jedną z najniebezpieczniejszych granic na świecie z Hondurasem przeżywając prawdziwy horror. W Nikaragui, aby dostać się z powrotem z Wysp Ometepe na ląd musieliśmy pracować na statku przerzucając 2,5 tony worków ryżu na ciężarówkę. Po przebyciu pięknej i bezpiecznej Kostaryki dostaliśmy się do Panamy, gdzie spaliśmy w najbardziej ekskluzywnym hotelu w stolicy tego kraju. Jedną noc spędziliśmy nawet na maleńkiej wyspie archipelagu San Blas. Z Panamy do Kolumbii płynęliśmy statkiem w trójkę z Chilijką, która zdecydowała się podróżować przez miesiąc w naszym towarzystwie. Święta Bożego Narodzenia przeżyliśmy ze wspaniałą kolumbijską rodziną, zajmując puste miejsca przeznaczone zgodnie z tradycją dla niespodziewanych gości, a Sylwestra świętowaliśmy na głównym placu stolicy Ekwadoru. Właśnie w tym mieście poznaliśmy przypadkiem Koreankę, która zostawiła grupę swoich znajomych, aby kolejny miesiąc podróżować razem z nami. W Peru spełniliśmy kolejne marzenie, wielki wypad na Machu Picchu. Czasowy rekord autostopowej podróży pobiliśmy w Brazylii, gdzie w jedenaście dni przejechaliśmy prawie 7 tysięcy kilometrów, by dotrzeć do jednego z najpiękniejszych miejsc, Jericoacoary. Wielka podróż umożliwiła odwiedzenie dziesięciu miejsc wpisanych na listę światowego dziedzictwa UNESCO. Za sprawą Jana Pawła II, traktowanego w Ameryce Środkowej i Południowej z jeszcze większym szacunkiem i miłością niż w ojczyźnie, wszędzie jako Polacy byliśmy traktowani z niesamowitą serdecznością. Wspaniała podróż to zatem nie tylko jedna wielka przygoda, ale przede wszystkim konkretna lekcja życia